Babette heeft zelf twee longen gekregen
Babettekiest voor het doneren van haar organen en weefsels. Dit is waarom: “Toen ik mijn keuze invulde in het Donorregister, wist ik niet dat ik zelf ooit twee donorlongen nodig zou hebben. Het is zo bijzonder dat je deze krijgt van iemand die je niet kent. Dat gevoel kan ik niet uitleggen.”
Zonder zorgen
Babette is door haar longziekte meer gaan nadenken over het donoren van organen en weefsels. “Voordat ik ziek werd, was ik er niet zo mee bezig. Ik leefde zonder zorgen en dacht makkelijk 80 jaar te worden. Ik kan me ook niet herinneren dat we er vroeger thuis of op school over praatten. Dat vind ik wel jammer.”
Open
Babette vertelde haar jonge kinderen dat ze twee longen kreeg van iemand die dood was. “We praatten hier heel open over. Kinderen durven vragen te stellen. Dat is mooi. Mijn kinderen willen hun keuze in het Donorregister nu al invullen. Maar zij moeten wachten tot ze oud genoeg zijn.”
Eén keer
Babette snapt dat het voor sommige mensen lastig is om over de dood te praten. En over wat er dan met je lichaam gebeurt. “Toch is het goed om erover te praten. Juist als je nog jong en gezond bent. Ook al is het maar één keer zodat je familie en vrienden weten wat je wilt. Als de dood dichterbij komt, wordt dit alleen maar moeilijker.
Normaal
Babette hoopt dat het gewoon wordt om over orgaandonatie te praten. “Ik leef nog omdat ik longen kreeg van een donor. Ik hoop dat het zo normaal wordt, dat mijn kinderen er later in de kroeg over praten met vrienden. En dat zij dan een goed gesprek kunnen hebben als zij niet dezelfde keuze maken in het Donorregister.”