Garip gunt anderen ook een mooi leven
Garip kiest voor het doneren van organen en weefsels met uitzondering van zijn huid. Dit is waarom:
Garip: “Ik geloof in het leven nu, niet in het leven hierna. Ik denk daarom dat je niks meer aan je organen hebt als je overleden bent. Als je je organen doneert, kun je andere mensen helpen. Het leven is zo mooi, dat gun ik anderen ook.”
Bewuste keuze
Voordat Garip zijn keuze invulde in het Donorregister, praatte hij erover met zijn vrouw. Ook las hij op internet over hoe orgaandonatie precies werkt. “Ik vind het belangrijk dat mijn vrouw achter mijn keuze staat. Gelukkig steunt ze mijn keuze. Zij is ook orgaandonor.”
Geen huid
Garip kiest ervoor geen huid te doneren bij overlijden. Ook al weet hij dat dit niet te zien is voor nabestaanden. “Ik wil dat mijn familie op een fijne manier afscheid kan nemen als ik overleden ben. Zij moeten zich op hun gemak voelen.”
Praten met familie
Mijn Koerdische familie weet dat ik orgaandonor ben. Ik wil niet dat dit als een verrassing komt als ik dood ben. Als iemand overlijdt, is dat al verdrietig genoeg. Ik vind dat ‘de dood’ bij het leven hoort en dat je er met elkaar over moet durven praten. Ik merk dat het anderen ook helpt bij het maken van hun eigen keuze.”
Mooie gesprekken
Praten over orgaandonatie zorgt ook voor mooie gesprekken. “Soms vragen mensen wat ik ervan vind als een slecht persoon mijn hart krijgt. Voor mij maakt dat geen verschil. Ik zeg dan dat ik hoop dat die persoon mijn hart én mijn goede karakter krijgt.”