Kees vindt dat het bij het leven hoort

Kees kiest voor het doneren van zijn organen en weefsels. Dit is waarom:  Kees: “Als er een kans is om anderen te helpen, dan wil ik dat proberen.”

Beeld: ©Sander Koning

Spontaan

Kees vulde zijn keuze in het Donorregister in 1998 in. “Ik was toen begin 50 en las in de krant over orgaandonatie. Ik dacht meteen: ‘wat mooi, dát ga ik doen’. Ik ben een spontane man. Ik denk nooit lang na over dit soort dingen. Ik ben nu twintig jaar ouder en nog steeds blij met mijn keuze."

Praten

De vrouw van Kees weet dat hij donor is. “Ik weet ook dat mijn vrouw geen donor is. Maar we hebben er eigenlijk nooit écht over gepraat. Ik weet bijvoorbeeld niet of mijn vrouw het erg vindt dat ik al mijn organen en weefsels doneer. Ik kende mijn vrouw nog niet toen ik mijn keuze invulde.”

Goed voelen

Kees vindt het niet lastig om te praten over wat er met zijn organen en weefsels gebeurt als hij dood is. “Het hoort bij het leven. Ik merk wel dat je dit soort dingen snel uitstelt. Mijn vrouw en ik zijn gezond en genieten van het leven. Dan ben je hier niet mee bezig. Maar je weet nooit wanneer je doodgaat. Ik ga mijn vrouw straks meteen vragen of ze zich goed voelt bij mijn keuze.”